piątek, 23 listopada 2012

jesienny spacer po Żoliborzu

za wikipedią:
Nazwa „Żoliborz” pojawia się w XVIII wieku. Wcześniej używano nazw: „Polikowo”, „Polików”, „Polków” i „Fawory”. Obecna nazwa dzielnicy pochodzi od francuskiej nazwy Joli Bord (wym. żoli bor) – Piękny Brzeg, ogrodów założonych przez konwikt księży pijarów wokół letniej siedziby Collegium Nobilium, którą zbudowano w latach 1774-1775 w południowej, najwyższej, malowniczo położonej części skarpy wiślanej. Po 1831 teren zajęto pod budowę Cytadeli. Przed II wojną światową na Żoliborzu powstała nowoczesna, jak na tamte czasy, dzielnica mieszkaniowa.
Współczesny Żoliborz, jaki znamy, powstał w latach 20. XX wieku. Po odzyskaniu niepodległości niezabudowane tereny wokół Cytadeli dawały możliwość budowy miejskiej tkanki zupełnie od zera. Dzielnicę zaprojektowano według koncepcji stworzonej przez Tony Garniera – osiowych założeń urbanistycznych i monumentalnych obiektów przy głównych ulicach. Założenie urbanistyczne stworzył Antoni Jawornicki, nadając dzielnicy kształt trapezu zawarty pomiędzy Wisłą, ulicą Potocką, Zajączka i Popiełuszki. Głównymi osiami tego układu stały się Mickiewicza z owalnym placem Inwalidów u zbiegu z aleją Wojska Polskiego i z następnym placem – Wilsona, u zbiegu z Krasińskiego, będącą poprzeczną osią założenia.



















kawałek Zakopanego na Żoliborzu













jest tu jeszcze dużo do zrobienia....


dom Witolda Lutosławskiego

na koniec pyszna herbata w fantasycznej knajpce SPOTKANIE




foto:empea Nokia E72

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz